MBR در مقابل GPT: تفاوت هنگام پارتیشن بندی یک درایو چیست؟

آیا اخیراً سیستم عامل خود را مجدداً نصب کرده اید یا درایو جدیدی را ادغام کرده اید؟ در هر صورت، هنگام تنظیم یک دیسک جدید در ویندوز 10 یا 8.1، از شما پرسیده می شود که آیا می خواهید از MBR (Master Boot Record) یا GPU (GUID Partition Table) استفاده کنید. اگر به طور تصادفی با این مقاله برخورد کرده اید، احتمالاً از خود می پرسید که تفاوت بین GPT و MBR هنگام پارتیشن بندی درایو چیست؟ خوب، ما می‌خواهیم مزایا، سازگاری و محدودیت‌های هر دو سبک را توضیح دهیم تا در نهایت به شما کمک کنیم سبک مناسب خود را انتخاب کنید.

پارتیشن بندی - GPT و MBR چه کاری انجام می دهند؟

بخش اساسی فرآیند قالب بندی، پارتیشن بندی است، که اساسا حافظه موجود را به چندین قسمت تقسیم می کند. هنگام پارتیشن بندی با جدول پارتیشن بندی مواجه می شوید که به یک سوال خلاصه می شود: MBR یا GPT؟ MBR (Master Boot Record) و GPT (GUID Partition Table) دو روش مختلف برای ذخیره اطلاعات پارتیشن بندی در درایو شما هستند. فرقی نمی کند از ویندوز، مک یا لینوکس استفاده می کنید، این دو راه حل برای پارتیشن بندی هستند. برخی از اطلاعات پارتیشن بندی جایی است که پارتیشن ها از آنجا شروع می شوند و به سیستم عامل شما اجازه می دهند بدانند که کدام بخش به هر پارتیشن تعلق دارد و کدام یک قابل بوت است.

پارتیشن های MBR و GPT - مزایا

در حالی که بسیاری در تقسیم فضای هارد دیسک در سیستم عامل هایی مانند ویندوز به خوبی آشنا هستند، اما در واقع نیازی به این کار نیست. هر دستگاه ذخیره سازی را می توان بدون تقسیم حافظه استفاده کرد، به شرطی که با یک سیستم فایل که پشتیبانی می شود فرمت شده باشد. پس چرا این همه پارتیشن ایجاد می کنند؟ بیایید نگاهی به برخی از مزایا بیندازیم:

• سیستم عامل و سرویس هایی مانند بوت لودر را می توان در سریع ترین قسمت هارد دیسک ذخیره کرد و از حداکثر سرعت خواندن و نوشتن اطمینان حاصل کرد.
• داده‌هایی که اغلب اصلاح نمی‌شوند را می‌توان در یک پارتیشن جداگانه قرار داد تا راهی آسان برای حذف آن‌ها از defragmentation شود.
• شما به راحتی می توانید برنامه های سیستمی و برنامه های کاربردی را با استفاده از پارتیشن ها جدا کنید و در زمان تهیه نسخه پشتیبان از سیستم کار را آسان تر کنید.

محدودیت های MBR در مقابل GPT

MBR فقط با دیسک های تا 2 ترابایت کار می کند و فقط از چهار پارتیشن اصلی پشتیبانی می کند. برای ایجاد موارد بیشتر، باید یکی از پارتیشن‌های اصلی خود را یک پارتیشن توسعه یافته بسازید و پارتیشن‌های منطقی درون آن ایجاد کنید.

در حقیقت، GPT از محدودیت های مشابه MBR رنج نمی برد، زیرا درایوهای مبتنی بر GPT می توانند بسیار بزرگتر باشند. برخلاف MBR، GPT تعداد تقریباً نامحدودی از پارتیشن‌ها را امکان پذیر می‌کند، که محدودیت آشکار آن سیستم عامل شما است. به عنوان مثال - ویندوز تا 128 پارتیشن را در درایو GPT بدون نیاز به ایجاد "پارتیشن های توسعه یافته" اجازه می دهد.

در یک دیسک MBR، داده های پارتیشن بندی و بوت در یک مکان ذخیره می شود. اگر داده ها بازنویسی یا خراب شوند، این مشکل ایجاد می کند. با این حال، GPT کپی های متعددی از این داده ها را در سراسر دیسک ذخیره می کند و در صورت خراب شدن داده ها، آن را به گزینه ای قوی تر تبدیل می کند.

MBR هیچ راهی برای دانستن اینکه آیا داده‌هایش خراب شده‌اند یا خیر، ندارد، در واقع، شما فقط زمانی مشکل را می‌بینید که فرآیند بوت با شکست مواجه شود یا پارتیشن‌های شما ناپدید شوند. از سوی دیگر، GPT مقادیر CRC (بررسی افزونگی چرخه ای) را ذخیره می کند تا بررسی کند که آیا داده های آن دست نخورده هستند یا خیر. GPT متوجه این مشکل می شود و سعی می کند اطلاعات آسیب دیده را از ناحیه دیگری روی دیسک بازیابی کند.

MBR در مقابل GPT - کدام پارتیشن بهترین است؟

پاسخ کوتاه این است، مگر اینکه هنوز از یک نسخه قدیمی ویندوز استفاده می کنید، یک ویندوز 32 بیتی نصب کرده اید، یا مادربردی دارید که از بوت UEFI پشتیبانی نمی کند، بهترین انتخاب برای شما GPT است.

هر دو MBR و GPT معمولا ارائه می شوند، اما در اصل GPT با پشتیبانی از تعداد نامحدود پارتیشن و بدون محدودیت اندازه برای دستگاه ذخیره سازی، به راه حل استاندارد تبدیل شده است.

در حالی که تعداد زیادی وجود ندارد که به بیش از چهار پارتیشن نیاز دارند، استفاده از GPT در نهایت امن تر است. دیسک های GPT از جداول پارتیشن های اولیه و پشتیبان برای افزونگی و از فیلدهای CRC32 برای بهبود یکپارچگی ساختار داده پارتیشن ها استفاده می کنند. اگر هارد دیسک شما بزرگتر از 2 ترابایت باشد، GPT نیز برای شما بهتر است، زیرا اگر از MBR استفاده می کنید، فقط می توانید از 2 ترابایت فضا از هارد دیسک سکتور 512B استفاده کنید.

تبدیل MBR به GPT

اگر هنوز از MBR استفاده می کنید، توصیه می کنیم پارتیشن های MBR موجود خود را به GPT تبدیل کنید. برای انجام این کار در ویندوز، می توانید پارتیشن ها را با استفاده از ابزار «Disk Management» تبدیل کنید:

1. کنترل پنل را باز کرده و روی “ Administrative Tools ” کلیک کنید.
2. نماد سرویس “ Computer Management ” را پیدا کرده و روی آن دوبار کلیک کنید.
3. در پانل منو در سمت چپ، " Disk Management " را انتخاب کنید (در قسمت "Storage" فهرست شده است).
4. اکنون ویندوز لیستی از دیسک های تنظیم شده روی دستگاه شما را نشان می دهد، از جمله پارتیشن هایی که پیکربندی شده اند. بر روی دستگاه ذخیره سازی مربوطه کلیک راست کرده و " تبدیل به دیسک GPT " را انتخاب کنید.

کاربران سیستم عامل های لینوکس مانند اوبونتو می توانند پارتیشن ها را از طریق ترمینال با استفاده از برنامه gdisk تبدیل کنند.

کلمه پایانی

اکنون ما در مورد تفاوت بین MBR و GPT هنگام پارتیشن بندی یک درایو صحبت کردیم، لازم است دوباره بیان کنیم که احتمالاً باید در هنگام تنظیم یک درایو از GPT استفاده کنید. البته مگر اینکه از یک کامپیوتر بسیار قدیمی با نسخه قدیمی ویندوز استفاده کنید، اما مزایای بسیار زیادی در گوشه GPT وجود دارد.